Het gevoel van kind zijn dat herken je vast. Spontaan en vrij iets doen, zeggen wat je denkt en voelt. Als deze modus bij ons bovenkomt, voelen wij ons als mensen vaak vrij en ontspannen. Vaak hoor ik in mijn praktijk mensen zeggen, dat er een verlangen is om weer het kindse te kunnen voelen. Het ongedwongen, zonder zorgen, vrij kunnen doen wat je voelt zonder dat je daar allerlei belemmeringen bij voelt, of bezig bent met wat anderen van je zouden kunnen denken en vinden.
Het is mogelijk om in contact komen met dat kind in je, want ieder van ons heeft een innerlijk kind in zich. Wat maakt het dan zo moeilijk om ons echte zelf hierin te kunnen zijn? Naast het vrije, vrolijke, creatieve kind waarin in ons dromen en talenten gekoesterd worden, zit ook een gekwetst kind in ons. Het kind dat allerlei pijnlijke ervaringen heeft opgedaan in de jonge kinderjaren. Die pijnlijke ervaringen drukken we vaak liever weg, willen we niet meer voelen en we richten ons op de weg voorruit.
Maar hoe kan je met dat kind in contact komen en de kinderlijke levensvreugde voelen die wij allemaal ins ons hebben. En het gekwetste kind ook een plek geven.
In dit artikel lees je hoe je je kinderlijke delen kan leren kennen en begrijpen en dan met name de gekwetste delen. Hoe je je daar bewuster van kan worden en contact mee kan maken en geven wat het nodig heeft. Dan geef vanzelf ruimte aan je innerlijke kind vol kracht, creativiteit en levensenergie.
Want, als jouw innerlijke kind zich geborgen en veilig voelt, dan ben je vol kracht, vertrouwen en levensvreugde.
Het gekwetste kind aan het roer
Staat het gekwetste kind in jou aan het roer, dan kunnen gevoelens, van onzekerheid, eenzaamheid, woede de overhand hebben. Je wordt telkens weer met dezelfde vragen en situaties geconfronteerd in je leven. Je vindt maar geen liefdevolle partner, een baan die bij je past en waar je gewaardeerd wordt en zo voort. Dezelfde thema’s blijven zich herhalen, en gevoelens van afwijzing, niet erkend worden, niet gezien worden blijven terugkomen.
Het lijkt als of je er geen invloed op hebt en dat je een slachtoffer bent van deze situatie. Het goede nieuws is dat niet minder waar is. Je gekwetste kind staat aan het roer en wil niks liever dan gezien en gehoord woorden, geliefd worden en aandacht krijgen.
De negatieve ervaringen die het heeft opgedaan willen gezien en gehoord worden, het wil getroost worden en gekoesterd worden, zodat het kan helen. Dit innerlijke kind dat bang en gekwetst is wil door jouw gezien en gehoord worden, zodat het kan helen.
In stressvolle situaties, situaties die je frustreren, waarin je voelt dat het allemaal geen zin heeft, je waardeloos voelt, bang bent en dat wil compenseren door heel hard je best te doen, dan laat het gekwetste kind in jou zich zien. Het kan dan reageren met controle, veeleisend zijn, het gevoel van binnen te negeren en weg te duwen, teveel drinken/eten/tv kijken, drugs. Alles om het gevoel niet te voelen. Dit kan geheel onbewust gaan en als een automatisch patroon werken. Je hebt het niet eens in de gaten.
De wereld van het kind
In het beste geval is de wereld waar je in opgroeit als kind, een veilige, geborgen en plezierige omgeving. Waarin je in alle vrijheid mag ontdekken en groeien. Je wordt in je behoeften voorzien en iemand is bereid om er altijd voor je te zijn.
Zelf als gelukkige ouders af en toe twijfels hebben of angsten hebben en daar verantwoordelijkheid voor nemen dan voelt een kind zich geborgen, veilig en verbonden.
Als je in je kinderjaren op emotioneel gebied angst, eenzaamheid en minachting hebt ervaren dan is het gevoel van veiligheid en geborgenheid niet goed verankerd. Er is een gevoel van afwijzing en overtuigingen zoals ‘ik ben niet goed genoeg’ ontstaan. Deze emotionele kou veroorzaakt tevens gevoelens van onzekerheid, angst en of schaamte. Omdat je in deze periode nog niet zelfstandig bent om deze situatie te veranderen en afhankelijk bent, is de natuurlijke reactie om je aan te passen. Het is een natuurlijke wil om te overleven. Vanuit dit aanpassen ontstaat er een soort constructie waarin je een rol aanneemt. Op die manier kan je het gekwetste en pijnlijke kind tijdelijk beschermen en verzorgen. Zo heb je de mensen die altijd voor een ander zorgen en neemt alle verantwoordelijkheid op zich, of de entertainer die het iedereen naar de zin maakt. Je raakt verwijderd van je eigen behoeftes en grenzen en de relatie met jezelf.
Onder die rol die je aan hebt genomen zit altijd nog een gekwetst innerlijk kind met behoeftes die gehoord en gezien willen worden. In stressvolle situaties komt die naar buiten en vecht die door zich sterk te bewijzen of vlucht die door van alles te vermijden. Dit belemmert je om je leven vrij en op je eigen manier vorm te geven. Je bent pijn aan het vermijden.
Hoe je je jeugd ook beleefd hebt, je ware emoties zitten opgeslagen in je innerlijke kind, of anders gezegd in je emotioneel brein (limbisch systeem van je hersenen). Dat heeft ermee te maken dat je als kind in eerste instantie voelt. Later komt het denken erbij. Als kind voel je van alles en neem je alle informatie van je omgeving op. Zorgen, angsten van je vader, moeder, opa, oma etc. je krijgt ze onbewust en automatisch mee. En ook alles wat je in je kinderjaren niet hebt kunnen verwerken doordat je emoties niet de volle ruimte kregen die ze nodig hadden, blijven in je lichaam zitten.
En daarbij horen ook de kinderlijke reacties op alles wat je hebt meegemaakt. Het zijn die kinderlijke reacties die je belemmeren in het vrij zijn, want je handelt nog steeds onbewust vanuit pijnvermijding als je je innerlijke kind niet bewust waarneemt en beschermd.
Voelen is sterker dan denken
Misschien denk je nu? Maar dat hoort toch tot het verleden, dan hoef ik dat niet meer te voelen toch? Dan kan ik dat toch omdenken? Het emotioneel brein kan niet relativeren en iets in het verleden, heden of toekomst plaatsen. Er is alleen maar het nu. Dat betekent dus dat als een situatie een gevoel triggert van vroeger, dan weet je emotionele brein dat niet. Ik zal een voorbeeld geven, dan herken je het misschien wel. Als je ergens zenuwachtig voor bent, bijvoorbeeld een sollicitatie of een presentatie die je gaat geven dan kun je denken, het hoeft niet, het zijn aardige mensen of ik kijk gewoon hoe het gaat. Ondertussen blijven de zenuwen aanwezig, je hebt zweethanden, of je hart klopt wat sneller, je adem zit hoger, je praat sneller etc. Dat heeft er dus mee te maken dat je emotionele brein alleen het nu kent, De situatie triggert het gevoel en het komt boven. Het is daarom een misvatting dat je met je denken je voelen kan beheersen. Dat je met positieve gedachtes, je gevoelens van vroeger kan sturen en omdraaien. Hoe kan je dit doorbreken en een liefdevolle relatie met jezelf tot stand brengen. Waarin deze patronen kunnen worden losgelaten en je vrij kan zijn en van daaruit handelen. Door terug te gaan naar je gevoel en deze pijnlijke gevoelens van vroeger te doorvoelen.
Terug naar je gevoel
Als we de vreugde en de kracht van ons innerlijke kind willen voelen en onze dromen en diepe wensen de ruimte willen geven, dan hebben we het bange en ontmoedigde kind in onszelf aan te kijken. Anders zal het voortdurend in de weg zitten met al zijn angsten en vermijding strategieën die jouw levensvreugde en het realiseren van je dromen blokkeren.
Jouw innerlijke kind is het ware emotioneel lichaam waarin alles verankerd is wat je niet kon of wilde voelen, of het nu liefde, schaamte, shock, woede
Om te beginnen is het belangrijk om te begrijpen dat het kind in jou je niet kan bereiken met je intelligentie, maar juist met gevoel. Je emoties. Het is goed om te begrijpen en te analyseren wat er in je jeugd is gebeurd, hoe en waarom je reageert in bepaalde situaties. dat geeft inzicht, maar vaak veranderd het nog niet iets aan de situatie. Zeker niet als er veel stress bij komt kijken. Je valt snel weer in het oude patroon wat zo sterk en lang aanwezig is.
Om contact te maken met het gekwetste, boze, bang innerlijk kind in je, laat je je in je hart raken. Dan kan je het echt begrijpen en voelen. Toon compassie voor het kind, troost het, laat het huilen, bang zijn en voel de emoties die je vroeger niet kon of mocht laten zien. Dat klinkt misschien vaag, maar het is vrij simpel. Als je geraakt wordt door een zielig film, of juist door een hele spannende film geef dat gevoel dan de ruimte. De de film is slechts de trigger, het verdriet of de angst komt uit je innerlijke (gekwetste) kind. Onbewust herken je het verlies, de afwijzing of de onveilige situatie uit de film en wordt de pijn van vroeger getriggerd. Dit is slechts een voorbeeld, maar je kan allerlei triggers hebben. In plaats van het weg te drukken geef het gevoel de ruimte. Laat je hart spreken en luister aandacht naar wat je allemaal voelt en denkt in die situatie. Je geeft je innerlijke kind nu een stem en laat weten dat je er voor haar/hem bent. Dat is het begin.
De pijn van vroeger echt loslaten
Als je de emotionele pijn van vroeger echt wilt loslaten, dan is hulp hierbij waarschijnlijk wel wenselijk. We hebben allemaal onze blinde vlekken en voor we het weten zitten we de pijn weer weg te duwen en vallen we in het oude patroon van wegrennen, zorgen voor anderen behalve voor onszelf of zit je stil in een hoekje onzichtbaar te zijn. Onbewust worden we keer op keer in onze oude wonden geraakt zonder dat we er erg in hebben.
In mijn praktijk werk ik met familieopstellingen en EFT om de diepe wonden van vroeger te doorvoelen en los te laten. We werken door de pijn heen. Ik zeg vaak, we gaan door de shit. En vandaag las ik op een bordje; De shit van vroeger is de mest voor de toekomst.
En zo is het, je verleden kan je niet veranderen, wel verwerken en ervan groeien. Om met een vrij en krachtig gevoel door het leven te stappen en jouw pure zelf te zijn.