Op school niet gezien en begrepen

Daar gaat dit verhaal over.Een verhaal dat gehoord wil worden.Zo kreeg ik onlangs de vraag van iemand om hem te helpen bij zijn faalangst. Ik noem hem even Willem.

Willem merkte dat hij dichtsloeg op zijn werk en voelde zich niet begrepen en gezien in wat hij deed. Hij had zichzelf jarenlang weggecijferd en overwerkt. Dan krijg ik erkenning en waardering,” vertelt hij. Maar dat gedrag vraagt een flinke prijs, want hij voelt zich regelmatig erg moe en futloos. Willem komt bij mij met de wens om dit patroon te doorbreken, want hij wil niet weer in een burn-out belanden. Hij blijft maar malen en piekeren hoe hij dit kan doen en komt er niet uit. Sterker nog, hij voelt zich er nog slechter door.
Nu stond hij voor een belangrijk gesprek met zijn leidinggevende.

Op school had hij een moeilijke tijd gehad omdat hij niet goed kon meekomen in het onderwijs zoals het was geregeld. Ervaringen die vandaag de dag nog op zijn netvlies staan en het gevoel van eenzaamheid en in de steek gelaten zijn oproepen.

We kozen voor een innerlijk kind sessie om contact te maken met dat deel van hem dat vroeger niet gezien werd.

Tijdens zo’n sessie richt ik mij erop om het kind van toen een stem te geven en dat hij zijn gevoel mag uiten, wat zo lang is weggestopt. Het was een mooie en intense sessie, zoals dat vaak gaat. Er kwam veel los en daarna ook meer ruimte en ontspanning. Het gevoel om meer voor zichzelf te mogen kiezen was aangewakkerd. Na zo’n sessie is het voor mij loslaten… want hoe het verder gaat ontvouwen, weet ik ook niet. Vaak stuur ik even een mailtje na een tijdje om in te checken, en zo ook deze keer.

Het antwoord dat ik ontving was prachtig ✨ .

Hij liet mij weten dat het gesprek met zijn leidinggevende verbazingwekkend goed ging. Hij had duidelijk aangegeven wat hij wel en niet meer kon doen. Het uitspreken gaf alleen al meer rust en ruimte. “Ik zie nu dat ik zaken meer op mijn eigen manier mag aanpakken en dat ik geduldig met mezelf mag zijn. Het hoeft niet perfect,” schreef hij. “Er komt nog steeds van alles los en daar neem ik nu de tijd voor om het te verwerken. Nu ik deze ruimte ervaar, zie ik ook beter hoe ver ik overal mee ben gegaan, en hoever ik mijzelf voorbijgelopen ben. Daar wil ik op doorgaan, mijzelf niet meer voorbijlopen.”

Het is nooit te voorspellen hoe het gaat bij een innerlijk kind sessie, maar waar ik heilig op vertrouw is dat door verbinding te maken met de stukken die pijn doen, er vanzelf iets in beweging komt wat vastzat. Een weggestopt verhaal dat wacht op iemand die er naar luistert. Het is bevrijdend!